< Terug

Verborgen verdriet

Carnavals masker

Binnenkort is het weer Carnaval en wordt de straat gevuld met mensen in kleurrijke kostuums en lachende gezichten. Een feest van vreugde en uitbundigheid, maar wat als jouw hart nog zwaar is van verdriet? Het kan moeilijk zijn om in de schaduw van je eigen rouw een glimlach te dragen terwijl anderen onbekommerd dansen en zingen.

In deze tijd van feestelijkheid kan het een uitdaging zijn om je eigen verdriet te erkennen, terwijl je omgeven bent door uitgelaten menigten. Het is belangrijk om te onthouden dat het oké is om je rouw te voelen, zelfs als je denkt dat anderen dat misschien niet begrijpen. 

Carnaval is misschien een tijd van feest, maar je hoeft er niet aan mee te doen als je daar (nog) niet aan toe bent. Volg je eigen ritme en geef ruimte aan je emoties, ook als de wereld om je heen lijkt te jubelen.

Maar voel je vooral niet schuldig als je toch wat afleiding zoekt door naar een feest of optocht te gaan. Jij bepaalt of en wanneer je deelneemt aan feestelijkheden en wanneer je tijd voor jezelf nodig hebt. Zo behoud je controle over je eigen grenzen.

Onthoud dat rouwen een individueel proces is. Wees geduldig en mild voor jezelf terwijl je voorzichtig je weg zoekt om weer deel uit te gaan maken van een leven zonder die ander, die je zo mist.

Liefs,
Wilma.