Toen in december 2020 de moeder van Nicole werd opgenomen met corona, begon een intens en uiteindelijk tragisch traject. Rita, 59 jaar en al meer dan vier decennia verzorgende in een bejaardentehuis, werd drie keer opgenomen op de intensive care. Telkens leek herstel nabij, tot het moment dat het niet meer ging.
Vanuit het perspectief van Nicole, dochter, moeder van drie en rouw- en verliesbegeleider, neemt dit boek je mee in een periode van hoop, wanhoop en afscheid. Op aanraden van de arts hield ze een dagboek bij, in de hoop dat haar moeder het ooit terug zou kunnen lezen.
Wat volgt is een liefdevol maar rauw verslag van de pandemie, van een gezin dat vecht op meerdere fronten: in het ziekenhuis, thuis bij de kinderen en in het hart. In dialogen, herinneringen en momenten van stilte ontvouwt zich een universeel verhaal over loslaten, overleven en wat het betekent om iemands hand vast te houden, tot het einde toe.
Een indringend boek voor iedereen die te maken heeft (gehad) met verlies, rouw of de impact van corona.
Over Nicole
Nicole Maas-Ruijzenaars (1985) is geboren en getogen in Zundert. Ze is getrouwd en moeder van drie kinderen. Vanuit haar persoonlijke verlieservaring ontwikkelde ze zich tot rouw- en verliesbegeleider. Ze begeleidt mensen in het omgaan met rouw, gemis en levensveranderingen.
Met dit boek deelt ze niet alleen een diep persoonlijke periode uit haar leven, maar hoopt ze ook herkenning, troost en steun te bieden aan anderen. Tegelijk wil ze met dit verhaal bijdragen aan het collectieve geheugen van de coronapandemie: een tijd waarin afscheid nemen voor velen abrupt en eenzaam was, maar waarin ook liefde en verbondenheid centraal stonden.
