Wat heb ik toch een bijzonder en creatief vak!
Wanneer je er niet bekend mee bent, lijkt het naargeestig en deprimerend. Velen begrijpen niet hoe ik ‘het volhoud’.
Maar de realiteit is anders. Het is geen standaard kunstje met een algemeen draaiboek. Elke keer ga ik op avontuur; alsof het de eerste keer is. Waar kom ik terecht, bij wie en onder welke omstandigheden? Wat is er nodig in deze specifieke situatie en hoe kan ik de nabestaanden het beste ondersteunen?
Vandaag de dag mogen persoonlijke wensen en gedachten gelukkig uitgesproken worden en sterker nog: uitgevoerd worden. Dat zijn de uitgangspunten voor een persoonlijk afscheid. Als uitvaartbegeleidster stroom ik hierin mee. Het is geen kwestie van dirigeren maar inspireren! Als tijdelijk deelnemer aan een intensief familieproject zet ik al mijn vaardigheden in om samen de bestaande ideeën te verwezenlijken en soms aanvullingen aan te dragen.
Het is de kunst om tijd en ruimte te bieden daar waar het nodig is, dat inspireert de mensen die het betreft. Het uitvaartproces voltrekt zich dan op natuurlijke wijze en sturing is nauwelijks nodig.
Voor mij is het keer op keer een bijzondere uitdaging. Als een kameleon pas ik me aan, leef me in en verander van kleur, telkens weer opnieuw en nooit hetzelfde.
🍀 Tinka