Dankbaarheid in rouw
Wanneer je rouwt, kan het woord ‘dankbaarheid’ pijnlijk aanvoelen. Hoe kun je dankbaar zijn als je zo’n groot verlies hebt geleden? Toch schuilt er soms troost in de kleine momenten.
Dankbaarheid hoeft geen groots gebaar te zijn. Het kan zitten in de warmte van een kop thee, de geur van vers gevallen sneeuw, of een onverwachte glimlach van een voorbijganger.
In december, een maand vol prikkels, kan het helpen om bewust stil te staan bij zulke momenten.
Misschien voel je dankbaarheid voor een herinnering die plots naar boven komt, of voor de steun van iemand die je begrijpt. Je zou zelfs een dagboek kunnen bijhouden en elke dag drie dingen opschrijven waar je blij mee bent geweest, hoe klein ook.
Dankbaarheid betekent niet dat je verdriet er niet mag zijn. Het is geen ‘positief denken’, maar een manier om licht te vinden in donkere tijden. Het leert je dat, naast pijn en gemis, ook vreugde en schoonheid mogen bestaan.
Kleine dingen kunnen grote betekenis hebben. Ze vormen als het ware de sprankeltjes licht in een donkere nacht – precies wat je nodig hebt om door te gaan, stap voor stap.
Liefs,
Wilma.