De dood is hot!

Magazines staan er vol mee, tv-programma’s buigen zich er over, uitvaartcommercials te over. De dood wordt bespreekbaar; het thema dood is zelfs een hot item!

Het valt mij op dat het woord dood steeds vaker publiekelijk genoemd kan worden. Kennelijk komt er een stroom op gang die onze levensvragen wil beantwoorden op dit gebied. Ook zie en hoor ik dat dit onderwerp in de media wordt voorzien van de nodige slingers, toeters en bellen. Proberen we het mooier te maken dan het is? Is de realiteit (nog) te rauw? Poetsen we ons echte gevoel weg met mooie rituelen en fancy uitvaarten? Soms vraag ik me af of een te warm bad niet eindigt als een koude douche…

De kernvraag blijft volgens mij: Hoe om te gaan om verdriet en verlies: Angst voor het ongewisse en pijnlijke rauwe gevoelens met bijbehorende emoties waar we moeilijk raad mee weten, laat staan mee weten om te gaan.
In mijn visie zijn rituelen een verzachtende pleister op de wonden en de uitvaart een bijzondere, liefdevolle en persoonlijke ode aan een dierbaar mens.
Vervolgens komen gemis en leren verliezen. Ploeteren om je, als achterblijver, aan te passen aan de nieuwe situatie met veel vallen en weer opstaan. Vaak vindt dit proces plaats op ‘onzichtbaar’ niveau: Weinig mensen willen te boek staan als zeurpiet, zwak en kwetsbaar. Een en ander dient zich ongevraagd aan op allerlei momenten met bijbehorende gemoedstoestanden in een onbepaald tijdsbestek. Leren verliezen is geen cursus van een dag of een week. Leren verliezen doe je iedere dag en vaak voor ‘langere’ tijd. Het leert je te kijken en luisteren naar wat je verloren bent en naar wat dit alles met je doet. Mededogen en liefde van mensen om je heen geven kracht en doorzettingsvermogen om deze individuele ont-dekkingsreis te maken. Met aandacht durven kijken naar (klein en groot) verlies vermindert (meestal) onze angst en geeft ons kracht om de uitdaging met het leven aan te blijven gaan.

We kunnen de dood niet mooier maken. Laten we ons telkens weer concentreren op wat er is en bij onze gevoelswereld de puurste uitingsvorm vinden.

Tinka💚