Wanneer de zomer langzaam overgaat in de herfst, verandert het ritme van de natuur. Dagen worden korter, de zon staat lager, bladeren beginnen te kleuren. Het tempo vertraagt — niet uit luiheid, maar omdat dit het natuurlijke verloop is.
In rouw kan het waardevol zijn om mee te bewegen met dat ritme. De natuur laat ons zien dat je niet altijd hoeft te groeien of te bloeien. Soms is het tijd om tot rust te komen, om je energie te sparen en om ruimte te maken voor wat later weer zal ontkiemen.
Misschien herken je het gevoel dat je “mee moet” met het tempo van de wereld om je heen — drukte, afspraken, verwachtingen. Toch kan het helpen om jezelf toe te staan om een pas op de plaats te maken. Even niet alles hoeven, maar alleen wat past bij waar jij nu bent.
Kijk eens naar de bomen: ze laten los wat niet meer nodig is, en richten hun kracht naar binnen om te overleven in de winter. Dat is geen verlies, maar een voorbereiding op wat later komt.
Zo kan ook jij momenten nemen om stil te vallen, op te laden en te bewaren wat belangrijk is. Rust vinden in het ritme van de natuur betekent niet dat verdriet verdwijnt, maar dat je jezelf gunt om het te dragen zonder voortdurend te moeten. Het geeft ruimte om te voelen, om te ademen, om gewoon te zijn.
Wie zich verbindt met het ritme van de seizoenen, merkt dat er ook troost in schuilt: de natuur neemt de tijd. Er is geen haast om alles in één keer te verwerken of te begrijpen. Er zijn dagen van licht en dagen van donker, er zijn periodes van groei en periodes van stilte — en allemaal horen ze erbij.
Soms kan het helpen om een ritueel te verbinden aan dit seizoen. Een wandeling door het bos, een kaarsje aansteken op een donkere avond, een brief schrijven aan degene die je mist. Kleine gebaren die passen bij het vertragen, en die ruimte geven aan wat er binnenin jou leeft.
Misschien ontdek je zo dat rust niet alleen stilstand is, maar ook een vorm van zorg — voor jezelf én voor wat nog gaat groeien. Net als de aarde die zich klaarmaakt voor een nieuwe lente, kan ook jij vertrouwen dat er na een periode van rust weer nieuwe kracht zal komen.
Liefs,
Wilma.
