Een pad ontstaat door erop te lopen.
In 2002 rondde ik als één van de eersten de opleiding van Meander Uitvaartopleidingen af. Met mijn levenservaring, creativiteit, spiritualiteit en organisatietalent voelde ik me klaar om als zelfstandig uitvaartondernemer te beginnen — als één van de eerste vrouwen in Breda. Het was pionieren, maar al snel bleek dat er behoefte was aan een persoonlijke, eigentijdse en vrouwelijke benadering.
Wat klein begon, groeide uit tot een betrokken team van uitvaartbegeleidsters die ieder hun eigen stijl en achtergrond meebrengen, maar allemaal staan voor dezelfde visie: zachte begeleiding, heldere communicatie en alle ruimte voor wie rouwt. We worden in ons werk ondersteund door ervaren gastvrouwen en gastheren, die bijdragen aan een warm en zorgvuldig afscheid.
Zelf ben ik het eerste aanspreekpunt voor wie contact met ons opneemt. Ik zorg ervoor dat er snel een begeleidster beschikbaar is, en houd waar mogelijk rekening met eventuele voorkeuren. Daarnaast ondersteun ik mijn collega’s op de achtergrond, zodat zij zich volledig kunnen richten op de families die zij begeleiden. Ik ben hun klankbord, hun vraagbaak en degene die waakt over onze koers.
Van meet af aan heb ik aandacht gehad voor de periode ná de uitvaart. Rouw stopt immers niet bij het laatste afscheid. Daarom heb ik in 2006 Rouwgroep Breda opgericht, inmiddels een zelfstandige stichting. Met wandelingen, ontmoetingsavonden en themabijeenkomsten bieden we steun en verbondenheid aan mensen in rouw.
“Ben je dan nooit vrij?” vragen mensen me weleens.
Ik ben inderdaad altijd bereikbaar, maar dat voelt niet als een belasting. Soms schakel ik de telefoon even door naar een van de uitvaartbegeleidsters, zodat ik wat ruimte heb voor mezelf. Rust vind ik in mijn tuin, tussen bloemen, kruiden en groenteplantjes. Met mijn handen in de aarde kom ik tot stilstand en laad ik weer op.
Dit werk vraagt aandacht, toewijding en flexibiliteit. Maar bovenal is het betekenisvol. Het voelt voor mij — en voor velen in ons team — als een roeping: werk dat precies ligt op het snijvlak van wat je te geven hebt en wat de wereld nodig heeft.
Gerda van der Waal
