Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen en verpakken in warme herinneringen.
Het moment dat ik met nabestaanden om de tafel zit, is vaak net zo mooi als het afscheid zelf. Want daar komen de verhalen, de gevoelens en emoties. Alles mag letterlijk op tafel komen en vandaaruit gaan we samen aan de slag voor het mooiste afscheid.
Dat proces hoeft niet ingewikkeld te zijn. Ik ben gewoon mezelf; net zoals de mensen met wie ik praat. Op mijn eigen manier, puur en spontaan, help ik mensen met praktische zaken en emotionele dingen.
We doen het samen. Mijn rol is zorgen en ontzorgen, goed luisteren en adviseren. Ik ben letterlijk dichtbij om nabestaanden met raad en daad bij te staan. Zo kunnen familieleden, vrienden en kennissen stap voor stap toeleven naar het afscheid wat bij hen en hun overleden geliefde past.
Als vrienden en familie naar mijn werk vragen, heb ik een glimlach op mijn gezicht. “Ik heb prachtig mooi en dankbaar werk en leuke collega’s”. Ik ben iedere dag weer blij dat ik dit werk mag en kan doen.
Ik voel me een gezegend mens dat ik zoveel kan betekenen voor mensen, dat ik mag werken met wat ik waard ben: met mijn gevoel en mijn intuïtie.
Het is een cliché, maar ik ben echt een mensenmens. Ik probeer snel te zien wat mensen nodig hebben en waar ik kan aansluiten.
Bij de dood en bij afscheid komt alles samen en hebben mensen elkaar het hardste nodig. Hier draag ik graag mijn steentje aan bij.